Όταν το Crash Bandicoot μπήκε στις καρδιές μας τη δεκαετία του ’90, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να γίνει η de facto μασκότ του PlayStation. Δεν έφτασε το ίδιο επίπεδο δημοτικότητας όπως το Mario ή το Sonic, αλλά τα αρχικά παιχνίδια Crash ήταν γοητευτικά που αγαπήθηκαν από το κοινό χάρη σε εκφραστικούς χαρακτήρες και ποικίλα περιβάλλοντα. Και σε αντίθεση με τους συνομηλίκους του, το Crash γεννήθηκε σε 3D. Το Mario και το Sonic απλώς το υιοθέτησαν.
Διαβάστε : Wolfenstein II: The New Colossus Review – Κυκλοφορεί για PS4, Xbox One, PC, Switch
Με την άφιξη της συλλογής Crash Bandicoot N. Sane Trilogy , έχουμε τώρα την ευκαιρία να επανεξετάσουμε τα πρώτα τρία παιχνίδια Crash με στυλ και ενώ φαίνονται καλύτερα από ποτέ, είναι ουσιαστικά αντίγραφα των πρωτότυπων παιχνιδιών. Το Crash Bandicoot N. Sane Trilogy αναπτύχθηκε από τη Vicarious Visions, και περιλαμβάνει τις επαναλαμβανόμενες εκδόσεις του Crash Bandicoot, Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back και Crash Bandicoot: Warped. Με οδηγό τα στοιχειώδη μοντέλα, τα πιο ρεαλιστικά πλάσματα και περιβάλλοντα και ένα νέο σύστημα φωτισμού προσδίδει ρεαλισμό στο γελοιογραφικό κόσμο, προσφέροντας στα παιχνίδια μια ποιότητα παρόμοια με 3D animations όπως τα Pixar ή Dreamworks.
Παρόλο που είναι εύκολο να κοιτάξουμε αυτά τα παιχνίδια και να εκτιμήσουμε τη φροντίδα που έχει εισέλθει στην παρουσίασή τους, η πραγματική αναπαραγωγή τους αναδεικνύει συγκρουόμενα συναισθήματα. Οι εχθροί συνεχίζουν απλά να σας κοιτάνε παρά το νέο update, αντ ‘αυτού ακολουθούν προκαθορισμένες διαδρομές και animations loops. Πολλά εμπόδια είναι αναποτελεσματικά και αποθαρρυντικά. Έχει αυξηθεί το επίπεδο δυσκολίας σε σημαντικό βαθμό οπότε δεν θα είναι απλά μια βόλτα στη παραλία. Μπορείτε να ελέγξετε τη λειτουργία Crash χρησιμοποιώντας ένα αναλογικό κουμπί, αλλά οι ομαλότερες στροφές και τα άλματα δεν βελτιώνουν το αλλιώς άκαμπτο gameplay που κρύβεται πίσω από την άγρια ομορφιά του Crash.
Δεν είναι όλα τα επίπεδα εύκολα, ωστόσο, ως επί το πλείστον η Ν. Sane Trilogy προσφέρει μια μέτρια πρόκληση που ταιριάζει απόλυτα για την περιστασιακή απόλαυση. Η ευκολία με την οποία μπορείτε να πετάξετε σε μερικά στάδια σας επιτρέπει να βιώσετε μια μεγάλη ποικιλία σεναρίων: θα προσελκύσετε προσεκτικά τα ηλεκτροφόρα νερά από ένα χέλι και θα βρεθείτε στο πίσω μέρος μιας τίγρης μέσα από ένα κυνήγι των θυμωμένων ντόπιων πάνω από το Σινικό Τείχος της Κίνας. Υπάρχουν επίσης μια χούφτα επίπεδα που σας επιτρέπουν να επανενεργοποιήσετε τη διάσημη σειρά βράχων από τον Ιντιάνα Τζόουνς.
Το Crash είναι αυτό που πάντα ήταν: μια γοητευτική συλλογή προκλήσεων σε στυλ πλατφόρμας που αλλάζουν ταχύτητες από το ένα στάδιο στο άλλο. Με την τοποθέτηση τριών παιχνιδιών το ένα δίπλα στο άλλο, η Ν. Sane Trilogy ξεχειλίζει με νοσταλγία τους Gamers. Το ζεστό και ασαφές συναίσθημα που αποκτάτε από το να βλέπετε τα γνωστά επίπεδα Crash που παρουσιάζονται με τρόπο που να αντικατοπτρίζει αυτό που κρατήσατε στη φαντασία σας είναι αναμφισβήτητο. Αλλά και η πραγματικότητα είναι ότι τα παιχνίδια Crash δεν είναι διαχρονικά. Καμία ποσότητα φωτισμού ή αστεία animations δεν μπορεί να αντισταθμίσει την υποτυπώδη 3D πλατφόρμα στην οθόνη. Θα μπορούσατε ακόμη να πείτε ότι η εμφάνιση αυτών των παιχνιδιών αμαυρώνει την αληθινή τους φύση.
Ο ένοχος πίσω από την αίσθηση του Crash είναι το πέρασμα του χρόνου. Η Vicarious Visions, από την πλευρά της, κατάφερε να αναζωογονήσει το Crash από καλλιτεχνική προοπτική, διατηρώντας παράλληλα τη γοητεία που το έκανε ελκυστικό όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά, αλλά πέρασαν χρόνια από τότε που το πρωτότυπο PlayStation μάγευε και είχαμε ξεπεράσει τα χρόνια διαμόρφωσης του 3D παιχνίδια. Για μένα το Crash Bandicoot N. Sane Trilogy είναι μια αναγκαία επιλογή για τη συλλογή μου. Μεγάλωσα με αυτό το Game, μου θυμίζει πολλά και ας μην έχουν άμεση σχέση με το Game. Μόνο που μου τα θυμίζει αρκεί.
