Το Death Stranding είναι η εικόνα του δημιουργικού διευθυντή Hideo Kojima, με την ελαττωματική αλλά συναρπαστική ανατροπή των μεγάλων δημοσιονομικών προσδοκιών. Δεν αντιπροσωπεύει απλώς μια απόδραση από την ολοένα και πιο ασφυκτική επιρροή των πρώην δασκάλων του στο Konami, αλλά μια απόδραση από τα games που έχουμε μάθει μέχρι σήμερα.
Η αφήγηση του Death Stranding όπως την σκέφτηκε ο Kojima
Και ενώ μεγάλο μέρος του Metal Gear ήταν ένα κουτί του δικού του σχεδιασμού, ο Kojima πήρα την πρωτοβουλία όχι μόνο να μας εκπλήξει και να μας σοκάρει, αλλά και να πειραματιστεί. Καλώς ή κακώς, το Death Stranding είναι ο Kojima στο πιο ευχάριστο. Το Death Stranding λαμβάνει χώρα σε μια εναλλακτική κοντινή μελλοντική έκδοση της Αμερικής, σε αντίθεση με τα παιχνίδια Metal Gear. Αντί όμως για ένα γεωπολιτικό τοπίο που διαταράσσεται από την ύπαρξη δεξαμενών με πυρηνικά όπλα, το Death Stranding τοποθετείται σε μια αποσυνδεδεμένη έκδοση του άλλοτε ισχυρού έθνους.
Όπως και στο Metal Gear, το Stranding απασχολεί τις έννοιες της ενότητας, του εθνικισμού και της σύνδεσης. Ο Kojima αποδίδει αυτά τα θέματα ρητά, με όλη τη λεπτότητα, ενώ στηρίζεται σε ένα χάος με κατάλληλα ουσιαστικά, έναν σύνθετο δίκτυο συμβόλων και ασάφεια για να αποκρύψει βαθύτερες αλήθειες. Μην τρομάζετε, όμως παρά την προφανή αφηγηματική πολυπλοκότητα, η ιστορία του Death Stranding είναι πιο απλή από ό, τι θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο που έγραψε το Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots.
Η ιστορία του Sam Porter
Ως Sam (Norman Reedus της AMC’s The Walking Dead) σας έχει ανατεθεί από την εταιρεία γνωστή ως Bridges να «κάνετε την Αμερική ολόκληρη ξανά». Ως ένας από τους πολλούς αχθοφόρους, ξεκινάει την τεράστια μετα-αποκαλυπτική [περιπέτεια, των όχι τόσο Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για να βοηθήσει τους ανθρώπους, να τους φέρει κοντά και να δημιουργήσει συνδέσεις μεταξύ τους. Ο Σαμ είναι απαισιόδοξος, αλλά οι άνθρωποι των Μπρίτζες έχουν ανυποχώρητη πίστη σε αχθοφόρους σαν αυτόν.
Ο Kojima έχει μια έντονη επιθυμία να αντιπαραβάλλει ζοφερές καταστάσεις με μια ακλόνητη πίστη στο ανθρώπινο πνεύμα. Το Death Stranding δεν είναι διαφορετικό, γιατί ενώ δεν λείπει από τις κριτικές του για την Αμερική, παραμένει εγγενώς ελπιδοφόρο. Ακριβώς όπως στο Metal Gear, ο Kojima έχει πραγματικά πίστη ότι καμία αποξένωση και αποσύνδεση δεν είναι ανυπέρβλητη και το μόνο που χρειάζεται είναι να συγκεντρωθούν οι άνθρωποι.
Στον κόσμο του Death Stranding, οι άνθρωποι παραμένουν κλειστοί. Μυστηριώδη τέρατα γνωστά ωςΞΕ στοιχειώνουν το τοπίο της Αμερικής. Υπάρχει επίσης το Timefall, ένα είδος βροχής που επιταχύνει την επιδείνωση και τη γήρανση. Ως Sam, είστε ένα από τα σπάνια άτομα που μπορούν να κάνουν παραδόσεις σε αυτές τις συνθήκες. Το Death Stranding είναι μια εκτεταμένη πρόκληση προσανατολισμού που αντιμετωπίζει τέρατα και εχθρικούς οργανισμούς. Ο μικρότερος βράχος μπορεί να κάνει τον Σαμ να σκοντάψει και η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων φορτίου καθιστά την εξισορρόπηση του βάρους σας πρόκληση για τον εαυτό του.
Πρέπει να προσέξετε πού πατάτε, να προστατευτείτε από την βροχή του Timefall και να γλιστρήσετε γύρω από τους εχθρούς. Ο ήχος του διασκορπισμού φορτίου όταν πέφτετε καταστροφικά από έναν λόφο ή σκοντάφτετε σε ανώμαλο έδαφος μπορεί να είναι αρκετά εκνευριστικός.
Υπάρχει ένας φαινομενικά απεριόριστος αριθμός αναζητήσεων παράδοσης στον κόσμο του Death Stranding, αλλά ο πραγματικός αριθμός που χρειάζεστε για να προωθήσετε την ιστορία είναι συγκριτικά μικρός. Είναι καλό που το παιχνίδι σας ανταμείβει με πολλά θετικά σημεία ενίσχυσης και εμπειρίας που σας ενθαρρύνουν να αναλάβετε περισσότερα.
Το Death Stranding σε εθίζει στην ευγνωμοσύνη που σε καλωσορίζει στο τέλος κάθε παράδοσης για να ηρεμήσει τον πόνο κάθε ταξιδιού. Το Death Stranding δεν είναι «δύσκολο» από μόνο του, ειδικά αν παίζετε στη λειτουργία «πολύ εύκολο», αλλά μεταξύ του μενού πυκνού UI, του μικρού γράμματος και των απαιτητικών ταξιδιών, σας σπρώχνει και σας προκαλεί.
Όταν είστε συνδεδεμένοι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, κερδίζετε βοήθεια από αόρατους παίκτες. Το παιχνίδι υποδηλώνει την ύπαρξη ενός ενοποιημένου Διαδικτύου που ονομάζεται chiral network που χρησιμοποιείτε κυρίως για την εκτύπωση τρισδιάστατων αντικειμένων όπως σκάλες, σχοινιά, μπότες και σπρέι επισκευής και άλλα αντικείμενα που χρειάζεστε για να παραδώσετε με ασφάλεια τα πακέτα σας. Εάν έχετε ένα σχέδιο για αυτό, μπορείτε να το φτιάξετε. Υπάρχει ακόμη και ένας φορητός εκτυπωτής που παράγει προηγμένες δομές όπως γέφυρες, πύργους σκοπιάς, ακόμη και γεννήτριες που θα φορτίζουν οχήματα και εξωσκελετικά πλαίσια.
Η εργασία σας για την επέκταση του χειρομορφικού δικτύου και την προσθήκη περιοχών στο πλέγμα θα σας επιτρέψει επίσης να δείτε δομές και αντικείμενα που αφήνουν πίσω τους άλλοι παίκτες κατά τη διάρκεια των δικών τους ταξιδιών, καθώς και σημάδια που έχουν ορίσει για άλλους. Σπάνια, μερικές από αυτές τις σκάλες δεν πηγαίνουν πουθενά και τα σημάδια είναι απλώς κρυπτικές ανοησίες, αλλά η πλειοψηφία της εμπειρίας μου με τα ίχνη που άλλοι άφησαν πίσω ήταν θετική.
Μπορείτε ακόμη να παραδώσετε το φορτίο άλλων ως ευγένεια. Μερικές από τις καλύτερες στιγμές αναδυόμενης εμπειρίας του Death Stranding συμβαίνουν όταν βρείτε ακριβώς αυτό που χρειάζεστε σε μια κρίσιμη στιγμή και τόπο. Μπορεί να πέσετε σε ένα χαντάκι για να ανακαλύψετε μια τακτοποιημένα τοποθετημένη σκάλα που άφησε κάποιος άλλος ή μια γεννήτρια ακριβώς όταν το όχημα σας μείνει από μπαταρία. Σίγουρα, αυτοί οι παίκτες μπορεί να έχουν θέσει αυτά τα αντικείμενα για τον εαυτό τους, αλλά η αίσθηση ότι η απόδειξη του περαστικού άλλου μπορεί να γίνει η σωτηρία σας είναι ασύγκριτη.
Στην αρχή, ήταν περίεργο να χρησιμοποιώ πράγματα άλλων ανθρώπων, σαν να εξαπατούσα με κάποιον τρόπο τη βοήθεια των άλλων. Δεν ήμουν λίγο σίγουρος για το πόση θετική ενίσχυση θα μπορούσε να έχει το σύστημα συμπαθειών του παιχνιδιού και αν γιορτάζει ή σατιρίζει την επικύρωση των κοινωνικών μέσων. Αλλά τελικά άρχισα να βάζω τα πάντα για να τοποθετήσω δομές όχι για τον εαυτό μου αλλά για τους άλλους.
Οι χρόνοι φόρτωσης είναι λογικοί και η ροή περιουσιακών στοιχείων του παιχνιδιού σημαίνει ότι τα ταξίδια σας στην Αμερική είναι όσο το δυνατόν απρόσκοπτα. Η απόδοση αναδεικνύει την ισχυρή καλλιτεχνική διεύθυνση από την Kojima and Co. Ο έλεγχος του Sam χρησιμοποιεί μια πλήρη γκάμα εκφράσεων από το χειριστήριο, επιτρέποντάς σας να περπατάτε, να ανεβαίνετε, να ανακατεύετε, να φυτεύετε συσκευές, να συλλέγετε φορτία, να κουνάτε το μωρό σας, να ουρείτε και πολλά άλλα.
Η εμπειρία είναι οργανική και πολύ πιο διαισθητική από το χάος των εισροών στο Red Dead Redemption 2.
Συμπερασματικά
Είναι απίθανο να υπολογίσω το Death Stranding ως το αγαπημένο μου παιχνίδι όλων των εποχών, αλλά κανένα παιχνίδι δεν είναι σαν αυτό. Οφείλω να ομολογήσω ότι κάτι παρόμοιο δεν έχω ξαναπαίξει και γι αυτό ανεβάσαμε τόσα πολλά βίντεο του συγκεκριμένου Game. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι για όλους καθώς του έχει βγει το όνομα του Delivery.
