H Bethesda ανακοίνωσε το Doom VFR, μια προσαρμογή του Doom για την εικονική πραγματικότητα, συμβατή με τα ακουστικά PlayStation VR και HTC Vive. Στο Doom VFR ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο του τελευταίου επιζώντος του Άρη, ο οποίος, αφού σκοτώθηκε, μεταφέρει τη συνείδησή του σε ένα τεχνητό δίκτυο και έχει την εντολή να νικήσει τους δαίμονες και να επαναφέρει τις λειτουργίες της εγκατάστασης, έχοντας μια σειρά από ηλεκτρονικές συσκευές και όπλα τη διάθεσή του. Το Doom VFR κυκλοφόρησε την 1η Δεκεμβρίου 2017.
Διαβάστε : Doom Review – Κυκλοφορεί για PS4, Xbox One, PC, Nintendo Switch
Ο Pete Hines από την Bethesda Softworks απάντησε στις κριτικές για την βιαιότητα του Game λέγοντας ότι το παιχνίδι έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει στους παίκτες να εφαρμόζουν βία στους δαίμονες και όχι στους ανθρώπους. Ο Hines πρόσθεσε ότι “αν δεν είστε άνετοι με τα βίαια, αιματηρά παιχνίδια … το Doom πιθανώς δεν είναι ένα Game του στυλ σας.”
Κατά τη διάρκεια του Open Beta Multiplayer, ο συγγραφέας του IGN Nathan Lawrence χαρακτήρησε το beta απογοητευτικό, θεωρώντας το λιγότερο κλασικό στυλ “arena shooter” με μειονεκτήματα σε σύγκριση με άλλα shooter όπως το Halo. Ομοίως, το beta έλαβε αρνητικές κριτικές από τους παίκτες στο Steam, τη στιγμή που η beta ήταν ενεργή.
Το Doom δέχτηκε θετική υποδοχή σχετικά με το γρήγορο παιχνίδι και shooting, το single player, τα γραφικά και το soundtrack, ενώ η κριτική ήταν κατά κύριο λόγο προς το multiplayer. Πολλοί επικριτές πίστευαν ότι το Doom ήταν μια επιτυχημένη επιστροφή στη φόρμα για τη σειρά. Μετά την ευρεία κυκλοφορία, το Game έλαβε 85/100 για PC και PlayStation 4 και 87/100 για το Xbox One από το Metacritic. Η τελική έκδοση του παιχνιδιού έλαβε πολύ θετικές κριτικές από τους χρήστες του Steam. Έλαβε επίσης έπαινο από άλλους δημιουργούς βιντεοπαιχνιδιών, όπως ο Cliff Bleszinski και Greg Kasavin, ο οποίος δήλωσε ότι το παιχνίδι απαντά σε ερωτήσεις που δεν απαντούν άλλα σύγχρονα shooter games.
Τα στοιχεία του single player έλαβαν διάφορες κριτικές. Το Alec Meer of Rock, Paper, συγκρίνει ευνοϊκά το Doom με το παιχνίδι του 2014 Wolfenstein: The new Order, που επίσης δημοσιεύθηκε από τη Bethesda, αλλά πρόσθεσε ότι η ποιότητα του Doom ξεπέρασε την ποιότητα του Wolfenstein λόγω του γρήγορου ρυθμού και του σκληρού αλλά σταθερού gunplay. Ο Peter Brown του GameSpot εξήρε το single player επειδή σκέφτηκε ότι το reboot κατέλαβε τα πνεύματα των παλαιότερων παιχνιδιών, ενώ τα εξευγενίζει με μοντέρνα στοιχεία.
Ως επί το πλείστον, γυρίζοντας μέσα από τους στρατούς της κόλασης φαίνεται εξίσου βάναυσo με το παιχνίδι του 2016. Οι δαίμονες εκρήγνυνται σε αιματηρές, και σαρκώδεις χάρες. Οι αρένες είναι ευρύχωρες, ενθαρρύνοντας τη συνεχή ενημέρωση για το περιβάλλον σας, κάτι που έγινε πολύ πιο αποτελεσματικό με τη λειτουργία Teleport. Το σύνολο του εχθρικού ρόστερ επιστρέφει, από τους εύθραυστους, ενοχλητικούς Imps στους πανύψηλους Barons, αλλά το VR τους τοποθετεί ακριβώς στο πρόσωπό σας, καθιστώντας τη φυσική πράξη ακόμα πιο ικανοποιητική. Το μεγάλο στοιχείο που λείπει είναι το σύστημα Glory Kill, όπου το χτύπημα του πλήκτρου μάχης σε έναν εχθρό που αναβοσβήνει σας επιτρέπει να τα σκοτώνεται με ένα γρήγορο, φρικιαστικό Kill. Η αντικατάσταση του Doom VFR είναι η δυνατότητα να τηλεμεταφέρετε έναν εχθρό που αναβοσβήνει και μπορεί να εκραγεί εσωτερικά. Από άποψη μηχανικής κάνει τη δουλειά, αλλά είναι λιγότερο επιζήμιο από ό, τι ακούγεται, και μειονεκτεί σε σύγκριση με την διάλυση των εχθρών από άκρο σε άκρο.
Ίσως το απόλυτο παράπονο είναι ότι για ένα παιχνίδι που είναι τόσο καλό για την επίτευξη ταχείας πολεμικής μάχης, είναι αρκετά περίεργο που σας αφήνει να το κάνετε για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Το single player κρατάει μόνο περίπου 4 ώρες, χωρίς τον επιπλέον χρόνο για να εξερευνήσετε συλλεκτικά αντικείμενα και power-ups, με μόνο το πρόσθετο πλεονέκτημα να παίζετε κάποιους χάρτες Doom παλιάς σχολής στο VR – βεβαίως, ένα διασκεδαστικό νοσταλγικό πέρασμα των παλιών Doom. Ένα μεγάλο μέρος του χρόνου σας στο Game περνάει στη περιπλάνηση της unit UAC, περιμένοντας την ευκαιρία να εξαπολύσετε την οργή σας στον εσωτερικό κύκλο του Hell. Όταν το κάνετε, μπορεί να φαίνεται υπέροχο, αλλά το Doom VFR μοιάζει σαν ένα παιχνίδι αβέβαιο για το ποια είναι η πραγματική του ταυτότητα. Το αποτέλεσμα είναι ένα Game που μοιάζει πρόχειρο για τη δική του δυναμική που έχει δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια.
